Ukleja (Alburnus alburnus).
Jest to gatunek rozpowszechniony w Europie na północ od Alp. Występuje w wodach stojących i płynących, także słonawych. Ukleje pływają gromadnie w wolnej toni wodnej, w części przybrzeżnej, zarówno przy powierzchni, jak i głębiej. Można je łatwo złowić podrywką. Ich obecność poznaje się po śladach, jakie zostawiają na wodzie w pogoni za przelatującym owadem lub uciekając przed drapieżnikiem. Źle znoszą dłuższy transport. Ukleja dorasta zwykle do 15 cm długości. Ciało ma wydłużone, bocznie spłaszczone, małą paszczę ustawioną skośnie ku górze, duże oczy. Linia boczna pełna, ciało pokryte drobnymi, łatwo odpadającymi łuskami. Ogólne ubarwienie szare ze srebrzystym połyskiem, płetwy bezbarwne. Różnice płciowe są niewidoczne. Dopiero przed tarłem samica staje się pełna, a samiec pokrywa się wysypką godową.
Akwarium dla uklei powinno mieć pojemność ponad 80 litrów oraz dekorację i przykrycie takie jak dla słonecznicy.
Temperatura wody nie powinna przekraczać 18°C. Pożądane jest przewietrzanie, natomiast niekonieczne filtrowanie. Ukleję powinniśmy trzymać w stadku liczącym kilkanaście ryb. Są one ruchliwe, przyjazne, przebywają w wyższych warstwach wody, poszukując pokarmu przede wszystkim na powierzchni. W zbiornikach naturalnych składa się on w dużej mierze z opadających na wodę lub chwytanych nad nią owadów. W akwarium ukleje są wszystkożerne. Wskazany jest dodatek glonów. Ukleja dojrzewa w 2.—3. roku życia. Tarło odbywa w maju i czerwcu. W naturze stada uklei łączą się w duże gromady i składają na kamieniach i korzeniach, znajdujących się na płyciznach, olbrzymie liczby jaj (do 10000 od jednej samicy). Ukleje można rozmnożyć w akwariach. Młode wylęgają się po 14 dniach i żywią się pokarmem pyłowym.
