Piskorz (Misgurnus fossilis).
Występuje w wodach stojących i wolno płynących środkowej i wschodniej Europy. Można go spotkać w rowach
i potokach łąkowych, stawach, odnogach rzek. Do sieci wpada najczęściej przypadkowo spłoszony. Łatwiej go złowić w czasie suchego lata, gdy poziom wody znacznie się obniża, lub podczas spuszczania wody ze stawów hodowlanych i rowów melioracyjnych. Zwykle przebywa ukryty pod podwodnymi przeszkodami lub zagrzebuje się w mule.
Transport znosi bardzo dobrze. Dorasta do 30 cm długości. Ciało ma wydłużone, wężowate, z tyłu nieco bocznie ścieśnione. Płetwy brzuszne są wyraźnie cofnięte. Nad nimi znajduje się krótka płetwa grzbietowa. Ustawiona dolnie paszcza otoczona jest 10 zwisającymi wąsikami. Skóra jest śliska, pokryta drobnymi łuskami. Głowa naga. Grzbiet brązowy, ciemno nakrapiany, brzuch szarożółty. Wzdłuż boków ciągną się trzy niewyraźnie odgraniczone pasy składające się z ciemnych plam. Płetwy grzbietowe i ogonowa są ciemnobrązowe, usiane ciemnymi plamkami. Różnice płciowe są nieznaczne. Samiec na duże trójkątne płetwy piersiowe, w których drugi promień jest zgrubiały. Samica ma płetwy piersiowe zaokrąglone.
Akwarium dla piskorza powinno mieć pojemność co najmniej 100 litrów i imitować strefę przybrzeżną mulistego zbiornika. Wierzchnią warstwę podłoża powinien pokrywać drobny, ciemny żwirek. Kilka gałęzi lub kawałków drewna, pojedyncze otoczaki będą stanowiły niezbędne kryjówki. Rośliny sadzi się w doniczkach. W akwarium powinny być miejsca ocienione, np. przez rośliny pływające. Woda o niskim poziomie, nie musi być sztucznie oziębiana ani filtrowana, jej temperatura nie powinna przekraczać 25°C. Piskorz to ryba typowo denna. W dzień jest mało widoczny, natomiast wieczorem, gdy rozpoczyna żerowanie, oraz przy zmianach ciśnienia atmosferycznego jego aktywność znacznie wzrasta. Przed burzą podpływa pod powierzchnię! Połykając powietrze wydaje specyficzny odgłos, podobny do cmokania. Zużyte powietrze wydala natomiast z piskiem przez odbyt. Pływa wyginając ciało wężowatym ruchem. Nie zachowuje się agresywnie w stosunku do innych ryb. Jest wszystkożerny. Pokarm zjada z dna, a w jego wyszukiwaniu pomagają mu wąsy. Dojrzałość płciową piskorz osiąga po 2 latach życia. Tarło odbywa od kwietnia do czerwca. Na kamieniach, roślinach i zatopionych kawałkach drzewa samica składa około 150000 jaj o średnicy 1,5 mm. Młode wylęgają się mniej więcej po 8 dniach. Odżywiają się początkowo detrytusem i wymoczkami. Piskorz żyje nawet 21 lat. Były przypadki rozmnażania piskorza w akwarium.
