Do rodziny okoniowatych należą drapieżne ryby zamieszkujące wody słodkie półkuli północnej. Mają one dwie płetwy grzbietowe. Pierwsza z nich zawsze jest oparta na twardych promieniach. U nas występują 3 gatunki: okoń, jazgarz i sandacz.

Okoń (Perca fluviatilis).

Gatunek ten obejmuje swoim zasięgiem występowania całą Europę z wyjątkiem Półwyspu Apenińskiego i Pirenejskiego, zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego i Irlandii. U nas jest pospolity, spotykany w różnych wodach płynących i stojących. Okonia łatwo złapać podrywką. Trzeba jednak pamiętać, że ma on wymiar ochronny, który wynosi 15 cm, a do chowu w domu najlepiej nadają się właśnie małe osobniki. Transport małych ryb jest łatwy, starsze są wrażliwe na wyższą temperaturę i niedobór tlenu. Okoń osiąga przeciętnie 25 cm długości. Ciało ma owalne, bocznie ścieśnione, wygrzbiecone w części przedniej. Głowa jest stosunkowo mała, paszcza zaś duża. Dwie płetwy grzbietowe stykają się podstawami, tylna krawędź pokrywy skrzelowej zaopatrzona jest w ostry hak. Ubarwienie, zwłaszcza młodego okonia, należy do najładniejszych wśród naszych ryb. Jest ono zmienne. Zwykle grzbiet jest ciemnozielony, boki jaśniejsze — zielonożółte, brzuch żółtawy. U młodych osobników występuje od 6 do 10 poprzecznych ciemnych prążków. Płetwy brzuszne i odbytowe są czerwonawe, podobnie obrzeżona jest żółta płetwa ogonowa. W tylnej części przedniej płetwy grzbietowej znajdują się czarne plamy. Różnice płciowe są niewidoczne.

Akwarium dla okoni powinno mieć pojemność około 100 litrów, dno piaszczyste lub żwirowate. Kilka wyschniętych łodyg trzciny wetkniętych w podłoże, miejsca gęsto porośnięte roślinnością stworzą odpowiednie środowisko dla okonia. Woda w akwarium powinna być chłodna, rzadko tylko przekraczająca temperaturę 18°C. Korzystne jest przewietrzanie wody, filtrowanie niekonieczne. Młode okonie z wód stojących łatwo adaptują się w nowym środowisku. Są żwawe, pływają stadkiem po akwarium, starsze zwykle przebywają w zaroślach. Do towarzystwa należy im dobierać ryby podobnej wielkości. W naturze młode okonie żywią się planktonem i larwami owadów, starsze są drapieżnikami, polującymi na małe ryby i wyjadające ikrę. W akwarium można je żywić rurecznikami, dżdżownicami, kawałkami serca i wątroby wołowej, mięsem rybim. Okonie płci męskiej dojrzewają w 2., a samice zwykle w 4. roku życia. Tarło odbywa się od marca do maja. Samica składa do 300 000 jaj z dużą ilością śluzu, wskutek czego tworzą one długie wstęgi, rozpinane na podwodnych roślinach. Po 8—10 dniach wylęgają się młode. Rosną wolno, żywią się pokarmem pyłowym. Możliwe jest rozmnażanie okoni w dużych akwariach. Żyją one ponad 15 lat.