Osoka aloesowata (Stratiotes aloides). Występuje w środkowej Europie oraz północno-zachodniej Azji. W kraju można ją znaleźć na nizinach. Należy do rodziny żabiściekowatych. Pływa na powierzchni lub w toni wodnej wód stojących i wolno płynących, w bagnach, rowach, starorzeczach. Czasami całkowicie pokrywa powierzchnię małych zbiorników wodnych. Przy niskim poziomie wody ukorzenia się w podłożu i pływa na wpół zanurzona w wodzie. Podobna jest do aloesu. Kłącze ma krótkie, liście ustawione w rozetę, sztywne, szablowate, o długości do 40 cm (chociaż zwykle krótsze), piłkowanych brzegach i barwie od jasno- do ciemnozielonej lub’ oliwkowej. Osoka aloesowata kwitnie biało, od maja do sierpnia. Nadaje się przede wszystkim do zbiorników na wolnym powietrzu. Można także spróbować trzymać ją w mocno oświetlonym akwarium. Lubi wodę bogatą w składniki odżywcze. W zbiornikach naturalnych opada jesienią na dno i częściowo zamiera. W akwariach, w dobrych warunkach, pozostaje zielona tuż pod powierzchnią wody.
Moczarka kanadyjska (Elodea canadensis). Należy do rodziny żabiściekowatych. Sprowadzona do Europy z USA i Kanady dobrze zaaklimatyzowała się w naszym kraju. Można ją spotkać najczęściej w zbiornikach z wodą stojącą, gdzie sama lub z rogatkiem i wywłócznikiem tworzy zarośla i opanowuje zbiorniki wodne. W naszych wodach występują tylko żeńskie egzemplarze tej rośliny. Moczarka kanadyjska ma długą, rozgałęzioną, ukorzenioną łodygę, na której w okółkach osadzone są po 3 ciemnozielone liście o długości do 1 cm i szerokości do 3 mm. Na końcu są one zaostrzone, lekko zagięte ku dołowi, brzegi mają drobno ząbkowane. Moczarka jest rośliną bardzo popularną w akwarium. Nie ma specjalnych wymagań co do uprawy, chociaż lepiej rośnie w wodzie lekko zasadowej, bogatej w sole wapnia. Temperatura wody dla tej rośliny powinna być niższa niż 22°C. Długo utrzymująca się wyższa temperatura powoduje jej obumieranie. Podłoże najlepiej jeśli jest piaszczysto-gliniaste. Korzystny jest dostęp rozproszonego światła słonecznego. Moczarka rozmnaża się przez podział łodygi. W akwarium sadzi się ją grupowo obok niskich roślin o jasnych dużych liściach.
Przesiąkra okółkowata (Hydrilla verticillata). To kosmopolityczna roślina, należąca do rodziny żabiściekowatych. W Polsce występuje rzadko na Pomorzu i Mazurach; w wolno płynących i stojących wodach o mulistym dnie. Ukorzeniona, cienka i rozgałęziona łodyga dorasta do kilku metrów długości. Liście, o długości do 2,5 cm i szerokości do 3 mm, podobne do liści moczarki kanadyjskiej, są siedzące, ustawione w okółkach po 3—9, zagięte ku dołowi i mają ząbkowane brzegi. Ich barwa jest zmienna, od zielonej poprzez ciemnozieloną aż do czerwonawej. Przesiąkra okółkowata powinna mieć zapewnioną wodę o średniej twardości i temperaturze poniżej 22°C. Podłoże powinien stanowić piasek, ewentualnie ciemny drobny żwirek. Przy dostępie światła roślina ta łatwo pokrywa się glonami. Podobnie jak moczarka kanadyjska zimuje w akwarium w zielonej szacie. Rozmnaża się ją z kawałków pędu, sadzi grupowo w tylnej lub bocznej części zbiornika.
