Wąkrotka zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris). Jest to trwała roślina z rodziny baldaszkowatych (Apiaceae), występująca w Europie i północnej Afryce. W Polsce spotykana jest głównie na zachodzie kraju. Rośnie na podmokłych łąkach, w błotach, porasta brzegi stawów i rowów. Roślina ta ma ukorzenioną, cienką, zieloną łodygę, dochodzącą do 40 cm długości, na której naprzemianlegle na długich ogonkach wyrastają liście. Blaszka liściowa jest tarczowata, o średnicy do 4 cm, karbowanym brzegu i owłosionym spodzie. Wąkrotka zwyczajna kwitnie w lipcu i sierpniu. Ma białe lub różowe niepozorne kwiaty. Nadaje się do obsadzania brzegów zbiorników na wolnym powietrzu, na balkonie i w lodżii. Sadzimy ją w pojemnikach w stale wilgotnej ziemi z dodatkiem torfu i gliny. W akwarium, musimy jej zapewnić niski poziom wody o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym, podłoże gliniasto-piaszczyste z dodatkiem torfu i dobre oświetlenie. Sadzimy ją grupowo, po kilka pędów z przodu i z jednego boku akwarium. Łodyga, zwłaszcza przy słabszym oświetleniu, wznosi się ku powierzchni wody. Wąkrotka w typowej uprawie akwaryjnej zwykle zamiera. W głębszym zbiorniku może rosnąć do 1 roku.
Okrężnica bagienna (Hottonia palustris). Należy do rodziny pierwiosnkowatych. Występuje w środkowej Europie i północnej Azji. W Polsce można ją spotkać w wodach leniwie płynących lub ocienionych stojących: w rowach, kałużach, bagnach. Na wilgotnym podłożu tworzy formę lądową. Jest to bylina o podziemnych rozłogach i łodydze wznoszącej się skośnie do góry na wysokość 60 cm. Liście są pierzasto-dzielne, o długości do 12 cm, szerokości do 8 mm, osadzone naprzemianlegle, jasnozielone, połyskujące. Liście nadwodne są krótsze, mocniejsze, na powierzchni wody zaś ustawiają się rozetowo. Okrężnica bagienna kwitnie od maja do lipca. Ma białe lub białoróżowe kwiaty, wystające ponad poziom wody. Nadaje się do obsadzania płytkich zbiorników na wolnym powietrzu, na balkonie, w lodżii. Można też spróbować trzymać ją w domowym akwarium. Wymaga zimnej wody, o twardości do 10°dGH i pH 6,5—7,0. Sadzi się ją grupowo, po kilka sztuk, w środkowej lub bocznej części akwarium, w podłożu piaszczysto-gliniastym z dodatkiem torfu. Rozmnaża się przez sadzonki uzyskane z uciętych pędów. Jesienią na okrężnicy bagiennej pojawiają się boczne pędy, które opadają na dno i zimuje w zimnej wodzie.
Tojeść rozesłana (Lisimachia nummularia). Należy do rodziny pierwiosnkowatych. Występuje w Europie, wschodniej Azji i Ameryce Północnej. W Polsce można ją znaleźć na nizinach, rzadko na pogórzu. Rośnie na wilgotnych łąkach, brzegach potoków łąkowych, czasami zanurzona w strefie brzegowej stawów i jezior. Jasnozielona, ukorzeniona łodyga o długości do 60 cm płoży się po podłożu. Liście na krótkich ogonkach ustawione są krzyżowo naprzeciwległe. Blaszka liściowa jest jasnozielona, czasami pokryta czerwonymi kropkami, jajowata, długości do 2,5 cm, szerokości do 2 cm, delikatna, nieco pofałdowana. Kwitnie w maju i czerwcu. Ma stosunkowo duże żółte kwiaty. Tojeść rozesłana nadaje się przede wszystkim do obsadzania brzegów zbiornika na wolnym powietrzu, balkonie i w lodżii. Można ją również trzymać w akwarium. Nie ma większych wymagań odnośnie do składu chemicznego wody i podłoża, natomiast potrzebuje dużo światła. Sadzimy ją grupowo, w przedniej części zbiornika i raczej z jednego boku. Łodyga ma tendencje do wznoszenia się do powierzchni wody. Rozmnaża się ją łatwo z sadzonek powstałych z odciętego pędu.
