Karaś (Carassius carassius).
Występuje prawie w całej Europie i na Syberii. Bytuje w wodach leniwie płynących i stojących. Można go znaleźć w zbiornikach o mulistym dnie: w starorzeczach, odnogach rzek, stawach, rowach i dołach potorfowych, a także w gliniankach i jeziorach. W razie niekorzystnych warunków i spłoszony zagrzebuje się w mule. Można go złowić podrywką (zaplątanego w roślinność), nabyć od wędkarzy lub w gospodarstwie rybnym. Dobrze znosi transport. Dorasta zwykle do 30 cm długości — w małych, przerybionych zbiornikach jest znacznie mniejszy. Ciało ma silnie wygrzbiecone, pokryte równo ułożoną, dużą łuską. Głowa jest mała, ustawienie otworu gębowego końcowe, płetwa grzbietowa długa. Ogólne ubarwienie żółtobrązowe lub zielonkawe, grzbiet ciemniejszy, brzuch żółtawy. Młode osobniki mają u podstawy płetwy ogonowej ciemną plamę. Akwarium dla karasia powinno mieć przynajmniej 100 litrów pojemności. Temperatura wody nie powinna przekraczać 22°C, chociaż karaś okresowo toleruje wyższą. Napowietrzanie potrzebne jest tylko dla ryb świeżo odłowionych, filtrowanie zbędne. Rośliny powinny być miejscami posadzone gęsto, najlepiej w doniczkach lub przynajmniej umocnione. Na samopoczucie karasi dobrze wpływa okresowy dostęp światła słonecznego. Dno zbiorników powinno być piaszczyste lub pokryte ciemnym, drobnym żwirem, imitującym muł. Ryby te dobrze czują się w stadku liczącym kilka sztuk. Są one towarzyskie, powolne, przebywają zwykle nad dnem lub w środkowych warstwach wody. W naturze odżywiają się resztkami roślin, detrytusem, drobnymi zwierzętami wodnymi. W akwarium są wszystkożerne, można im podawać gotowane ziemniaki, płatki owsiane, grysik, kawałki mięsa. Karasie dojrzewają w 2. roku życia. W maju i czerwcu na roślinach w strefie przybrzeżnej (na płyciznach) samica składa do 300000 kleistych jaj. Rozmnażanie tego gatunku w akwarium nie jest opisywane. Karasie żyją do kilkunastu lat.