Rozwój. Okres rozwoju zarodkowego karpia jest różny w zależności od temperatury wody. Rozwój w temperaturze 16 do 24 °C trwa 3 do 5 dni (Tatarko, 1965). Larwa karpia bezpośrednio po wykluciu się z jaja ma długość od 0,56 do 0,63 cm i masę 0,001 g (Matlak, 1969). Przechodzi ona następnie metamorfozę, podczas której obserwuje się zanik cech larwalnych, jak woreczka żółtkowego, fałdu skórnego, larwalnych naczyń krwionośnych, barwy ciała, a formowanie się narządów właściwych rybom dorosłym (skrzela, przewód pokarmowy, płetwy itd.). Trwa to od 30 do 42 dni. Wchłonięcie zapasów woreczka żółtkowego następuje w okresie od 2 do 7 dni. Woreczek żółtkowy jest dla wylęgu nie tylko źródłem pokarmu, ale i aparatem oddechowym, utworzonym przez oplatającą go sieć naczyń krwionośnych. W ciągu 14 dni powstają z przezroczystego błoniastego fałdu 3 płetwy: grzbietowa, ogonowa i odbytowa, a pęcherz pławny rozdziela się na dwie komory. W ciągu 28 dni następuje pełny rozwój układu pokarmowego i ukształtowanie płetwy brzusznej. W skórze stopniowo pojawia się barwnik. Łuski u karpi pełnołuskich powstają najczęściej w przedniej części tułowia, przy długości osobnika 25 mm. Pierwszy ich szereg zostaje ukształtowany pod linią boczną ciała. Narybek karpia jest zupełnie uformowany przy długości 4,0 do 5,0 cm. W tym czasie długość głowy stanowi 2,98 długości ciała, a najwyższa wysokość 2,30 (Matlak, 1967).
Pokarm. Czynnie pokarm rozpoczynają pobierać larwy już po 3 do 5 dniach od wylęgnięcia.
Pełne wykształcenie układu pokarmowego następuje po 28 dniach, a jelito ma wówczas jedynie 4 pętle, gdyż ostatecznie 8 pętli formuje się przy długości ciała 4,0 do 5,0 cm. Trzustka w tym okresie tworzy pasma w wątrobie wciskające się między jelita. Ukształtowany jest woreczek żółciowy. Karp w tym okresie odżywia się drobnymi organizmami z gromady wrotków, Rotatoria, poczwarkami i larwami owadów ochotkowatych, Tendipedidae oraz licznie występującymi w planktonie skorupiakami, Crustacea. Początkowo spotyka się dużą liczbę widłonogów, Copepoda, później przeważają wioślarki, Cladocera. Pozostałe bezkręgowce są pobierane przypadkowo (Gurzęda, Wolny, 1962, Ciborowska, 1970).
Karp dorosły przechodzi z płytkiej toni wodnej do penetrowania dna zbiornika i wtedy w pokarmie pojawiają się larwy ochotkowatych i innych owadów, np. Ephemeroptera, jak również skąposzczety, Oligochaeta, ślimaki, Gastropoda, pijawki, Hirudinea, wodopójki, Hydracarina. Roślinność występuje w pokarmie karpia sezonowo łub przypadkowo. Wiosną spotyka się glony, latem nasiona roślin wodnych. W stawach hodowlanych karmi się karpia nasionami roślin lądowych: strączkowych, zbożowych i innych. Karp żerując w mule wybiera z niego wysuwalnym ryjkiem bezkręgowce lub opadłe nasiona roślin. W pierwszej fazie wciąga do jamy gębowej pobraną zawartość wraz z mułem, którą następnie, odskakując, wypluwa do wody i chwyta już ponownie tylko cięższe, opadające szybciej od mułu składniki pokarmu. Pobrany pokarm przesuwany jest do jamy gębowej, a po dojściu do gardzieli jest miażdżony silnymi zębami gardłowymi. Karp nie ma żołądka i jego przewód pokarmowy nie wydziela kwasów solnych i pepsyny. Trawienie pokarmu zachodzi w środowisku zasadowym za pomocą enzymów dostarczonych do jelita przez wątrobę i trzustkę. Enzymy dostarczane są specjalnymi przewodami trzustkowymi i żółciowym, uchodzącymi za przełykiem do jelita.
