W Zalewie Wiślanym zaobserwowano dwa rodzaje miejsc rozrodu leszcza: na płyciznach przybrzeżnych w strefie roślinności wynurzonej i w miejscach głębszych, gdzie brak było roślinności wynurzonej, a obserwowano dużo glonów z rodzaju Cladophora (Dziekońska, 1956). Wiek dojrzewania płciowego leszcza jest dość zmienny i zależy od położenia geograficznego zbiornika oraz tempa wzrostu populacji. W południowych rejonach występowania leszcz dojrzewa szybciej. Populacje o bardzo szybkim tempie wzrostu oraz wyjątkowo wolno rosnące dojrzewają szybciej niż populacje leszcza charakteryzujące się średnim wzrostem (Brylińska, 1967). Rozpiętość wieku osiągania dojrzałości płciowej jednej populacji leszcza również jest znaczna i dochodzi do 4 lat. W wodach Polski najczęściej leszcz osiąga dojrzałość, płciową w wieku od 6 do 7 lat, a zakres wahań sięga od 5 do 11 lat. Średnio leszcz osiąga dojrzałość płciową przy długości ciała 28,5 cm i masie ciała 500 g przy wahaniu od 17,5 do 37,5 cm oraz od 125 do 1,100 g. Leszcz w godzinach wieczornych przypływa na tarliska. W dniach bezwietrznych można zaobserwować stada leszczy wpływających na obszar tarlisk (Brylińska, 1963, Brylińska, Bryliński, 1970). Po odbytym tarle leszcz spływa w godzinach rannych z obszaru tarliska. W Zalewie Szczecińskim Pęczałska (1963) obserwowała masowe tarło leszcza, które trwało w godzinach przedpołudniowych, a tarło rozproszone jedynie wieczorem i o świcie. Samce przybywają wcześniej od samic na miejsce rozrodu i pozostają dłużej. Tarło przy sprzyjającej temperaturze trwa od 5 do 6 dni na jednym miejscu rozrodu. W jeziorach dużych występuje najczęściej kilka tarlisk, na których leszcz może odbywać rozród w różnych terminach (fazach). Leszcz w okresie poprzedzającym rozród podejmuje wędrówki tarłowe z głębszych miejsc jeziora, w których zimuje lub żeruje, gdy są dogodne warunki termiczne i tlenowe. Termin rozrodu poszczególnych stad leszcza w jeziorze zależy od warunków termicznych warstw wody, w których przebywały ryby w okresie jesienno-zimowym. W kompleksie jezior Wdzydze stada rozrodcze leszcza podejmujące wędrówki tarłowe z płytkich akwenów odbywają rozród w końcu maja, z głębokich — z początkiem czerwca (Brylińska, 1963). Podczas okresu rozrodu samce leszcza występują w szacie godowej z wyraźnie widoczną, zwłaszcza na głowie, wysypką perłową. W stadzie rozrodczym samce leszcza przeważają, ze względu na szybszy wiek dojrzewania płciowego. Obserwuje się w niektórych zbiornikach wodnych, iż młodsze roczniki leszcza, po raz pierwszy dojrzewające płciowo (samice i samce), przybywają na miejsca rozrodu znacznie później od powtarzających rozród.
Płodność absolutna leszcza uzależniona jest od wymiarów ciała, wieku oraz tempa wzrostu populacji i waha się od 12 000 do 600 000 jaj. Liczba złożonych jaj w zbiorniku w danym roku, czyli płodność populacyjna leszcza, zależy od wieku, dojrzewania płciowego, stosunku płci, struktury wieku samic i ich indywidualnej płodności i liczebności. Najczęściej płodność populacyjna leszcza w jeziorach płytkich, bogatych w pokarm (eutroficznych) jest bardzo duża mimo niewysokich wartości płodności absolutnych samic (Brylińska, 1971, Brylińska, Bryliński, 1971). Leszcz składa jaja w miejscach rozrodu w wodach śródlądowych Polski w jednej porcji, zaś na południowych obszarach swego występowania w kilku porcjach (Brylińska, Długosz, 1970, 1973, Driagin, 1949, Siergiejevi in., 1955, Zacharewa, 1955). Liczba jaj złożonych na obszarze 100 cm² tarliska sięgać może 1500 szt. Rozmieszczenie ich w miejscach rozrodu jest wysepkowe. Najwięcej jaj występuje na osoce aloesowatej, którą sobie leszcz specjalnie upodobał. Rozwój embrionalny leszcza trwa przy temperaturze od 14 do 20 °C od 5 do 6 dni. Przy niskiej temperaturze przebiega wolniej.
