Biologia
Rozród. Rozród śliza zaczyna się wiosną, najczęściej w maju, przy stosunkowo wysokiej temperaturze wody. Pierwszy raz do rozrodu przystępują osobniki w drugim roku życia. Ich ubarwienie staje Się bardziej jaskrawe i kontrastowe. Na głowie i na płetwach pojawia się drobna wysypka perłowa. Rozród ma burzliwy przebieg. Ryby wykonują energiczne ruchy tarłowe, po których następuje złożenie i zapłodnienie jaj. Jasnożółte jaja o średnicy około 1 mm pokryte są substancją kleistą, dzięki której przyklejają się do glonów porastających kamienie (Starmach, 1966).
Indywidualna płodność absolutna ślizów o długości ciała do 10,5 do 11,1 cm i masie ciała od 16,4 do 20,3 g, pochodzących ze stawów nad jeziorem Dargin, wynosi od 12 800 do 20 700 jaj. Płodność względna jest bardzo wysoka i waha się w granicach od 757 400 do 1019 700 jaj na 1 kg masy ciała samic. Rozwój jaj przy temperaturze około 20 °C trwa niecałe 4 doby. Wylęg pozbawiony jest gruczołów kleistych. Po wykluciu przebywa wśród kamieni na dnie. Już po 3 dobach małe ślizy przechodzą na odżywianie zewnętrzne (Starmach, 1966). W lecie spotkać można ryby urodzone na wiosnę silnie różniące się pod względem rozwoju. Wskazuje to na znaczne rozwleczenie składania jaj w okresie rozrodu lub na porcyjność ich składania (Lange, 1950).
Pokarm. Śliz początkowo odżywia się drobnymi formami planktonowymi, ale począwszy od stadium narybku głównym pokarmem stają się larwy owadów, a także dojrzałe formy owadów wodnych i latających oraz jaja ryb.
Wzrost. Śliz jest rybą niewielkich rozmiarów. Osiąga najczęściej długość od 10 do 12 cm i masę ciała od 15 do 25 g. Tempo wzrostu ciała śliza ze stawów nad jeziorem Dargin przedstawiono w tabeli.
Siedlisko i znaczenie gospodarcze
W Polsce śliz jest rozpowszechniony na całym obszarze kraju, łącznie z terenami górskimi. Najczęściej spotkać go można w bystro płynących, płytkich rzekach i potokach o kamienistym dnie, na bystrzynach oraz w pobliżu ujść potoków. Występuje także w strefie przybrzeżnej niektórych jezior oraz w stawach, do których dostaje się ciekami doprowadzającymi wodę. Jest wyjątkowo niewybredny w stosunku do warunków środowiska i zasiedlać może wody zimne i ciepłe, czyste i zanieczyszczone organicznie. Prowadzi przydenny tryb życia zarówno w wodach płynących, jak i stojących. W ciągu całego dnia najczęściej tkwi nieruchomo w ukryciu, pod kamieniami, korzeniami, porzuconymi miskami, garnkami itp. W razie konieczności, szybkim ruchem przemieszcza się w inne, niedaleko położone ukrycie. Dopiero po zapadnięciu zmroku zwiększa swą aktywność. W poszukiwaniu pożywienia opuszcza wtedy kryjówkę. Ale nawet wówczas stale przebywa w pobliżu dna.
Śliz nie ma znaczenia gospodarczego. Występując w stawach hodowlanych i w wodach górskich jest co prawda konkurentem innych, cennych ryb, ale ponieważ prawie nigdy nie występuje masowo, nie stanowi obiektu połowów „odchwaszczających” zbiornik lub gospodarczych. Przez wędkarzy bywa czasem używany jako przynęta na ryby drapieżne. Mięso śliza jest tłuste i bardzo smaczne. Śliz nie podlega w Polsce ani wymiarom ani okresom ochronnym.
