Łowienie ryb
Rhodeus sericeus amarus (Bloch, 1782)
Cechy taksonomiczne – Ciało różanki jest wysokie, mocno umięśnione, zwarte. Profil grzbietu tworzy łagodny luk, biegnący od końca pyska do pierwszego promienia płetwy grzbietowej. Brzuch nie ma kila. Głowa jest wysoka i krótka, …
Pelecus cultratus (Linnaeus, 1758)
Cechy taksonomiczne – Ciało ciosy jest wydłużone, niezbyt wysokie, silnie bocznie spłaszczone. Największa jego wysokość stanowi od 22 do 24% długości ciała (l.c.). Głowa stosunkowo mała, wynosi od 10 do 20% długości ciała. Linia grzbietu …
Yimba vimba (Linnaeus, 1758) – syn. Cyprinus Vimba Linnaeus, 1758, Abramis Vimba: Leśniewski, 1837, Abramis melanops: Jachno, 1870.
Cechy taksonomiczne
Ciało certy jest wydłużone, ścieśnione bocznie, silnie umięśnione w części grzbietowej i ogonowej. Największa wysokość ciała stanowi średnio 25% …
Abramis ballerus (Linnaeus, 1758)
Cechy taksonomiczne – Ciało rozpióra jest wydłużone i z boków silnie ścieśnione. Rozpiór pokrojem przypomina leszcza, jest jednak od niego bardziej wydłużony i silniej spłaszczony bocznie. Pysk ma zaostrzony, usta bardzo ukośne. Płetwa odbytowa bardzo …
Abramis brama (Linnaeus, 1758)
Cechy taksonomiczne – Ciało leszcza jest silnie wygrzbiecone i bocznie ścieśnione. Głowa krótka, otwór gębowy mały, półdolny, pysk tępo zaokrąglony. Linia boczna lekkim łukiem wygina się na stronę brzuszną. Płetwa ogonowa głęboko wcięta; dolny płat …
Blicca bjoerkna (Linnaeus, 1758)
Cechy taksonomiczne – Krąp wyglądem zewnętrznym bardzo przypomina leszcza. Ciało ma wysokie, z boków silnie spłaszczone. Głowa mała, otwór gębowy półdolny, usta nieduże i skośne. Głowa krąpia ma 19,2% długości ciała (l.c.), a jej wysokość …
Alburnoides bipunctatus (Bloch, 1782)
Cechy taksonomiczne – Piekielnica jest bardzo podobna do uklei. Ciało ma nieco mniej wydłużone niż ukleja i jest bardziej wygrzbiecona. Otwór ustny końcowy. Płetwa grzbietowa przesunięta ku tyłowi w stosunku do płetw brzusznych. Płetwa …
Alburnus alburnus (Linnaeus, 1758)
Cechy taksonomiczne – Ciało uklei jest wydłużone, ścieśnione z boków, niewysokie. Kil na krawędzi brzucha między płetwami brzusznymi a płetwą odbytową nie jest pokryty łuskami. Początek płetwy odbytowej znajduje się za początkiem płetwy grzbietowej. Otwór …
Barbus cyclolepis waleckii Rolik, 1970
Cechy taksonomiczne – Brzana karpacka ma ciało wydłużone, niskie, wrzecionowate. Pysk z otworem gębowym dolnym zaopatrzony jest na końcu w dwie pary wąsików. Wargi są mięsiste. Płetwa grzbietowa lekko wcięta, ostatni twardy …
